یکی از نگرانی های مراجعین به کلینیک ارتودنسی در اصفهان احتمال تغییر فرم لب بعد از ارتودنسی و یا حین درمان ارتودنسی میباشد. در پاسخ به این سوال که آیا ارتودنسی موجب تغییر فرم لب ها میشود باید گفت که درمان های ارتودنسی معمولا بر روی بافت نرم لب ها کاملا موثر است و میتواند باعث بیرون زدگی یا تو رفتن لب ها در حین درمان ارتودنسی و یا بعد از پایان کار شود.
صحت محتوا مورد تایید است
با توجه به اهمیت محتوای حوزه سلامت، شایان ذکر است که این محتوا توسط دکتر کامران دوامی نوشته شده است و هیچ گونه دخل و تصرفی در آن نشده است.
دستگاهای ارتودنسی میتواند به صورت ثابت یا متحرک برای درمان های ارتودنسی استفاده شود دستگاه های ارتودنسی متحرک به عنوان یک جسم خارجی بزرگ در داخل دهان معمولا تاثیر بر روی فرم لب ها دارد و آنها بیرون زده تر میکند با این وجود این تغییر فرم لب ها کاملا گذراست و با پایان درمان ارتودنسی متحرک تغییر فرم لب ها از بین رفته و لب ها به روز اول برمیگردد.
چنانچه درمان های ارتودنسی به وسیله دستگاهای ثابت یا همان براکت های متصل به دندان انجام شود در مرحله اول به علت اتصال براکت ها برروی سطح بیرون دندان ها بیرون زدگی لب ها بیشتر میشود.
یک فرم لب طبیعی زیبا در حالت عادی به چه صورت میباشد؟
وقتی بیماری به مطب ارتودنسی مراجعه میکند متخصص ارتودنسی برای انجام طرح درمان اولیه نکات متعددی را در نظر میگیرد که یکی از آنها وضعیت لب ها، زاویه لب بالا با بینی و لب پایین با چانه میباشد. چنانچه در نمای نیم رخ خطی از بینی به چانه رسم شود لب های بالا و پایین باید روی این خط یا کمی عقب تر باشد و چنانچه در ارزیابی اولیه لب ها جلوتر از این خط قرار گرفته باشد طرح درمان ارتودنسی به گونه ای است که در پایان درمان و ایجاد یک لبخند زیبا لب ها عقب تر رفته وروی خط زیبایی قرار بگیرد.
بیشتر بخوانید: با ارتودنسی میشه ژل لب زد
انتخاب طرح درمان بر اساس موقیت لب ها نسبت به خط متصل شونده از بینی به چانه انجام میشود و لذا دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی حتما در صدد تغییر فرم لب ها به وسیله درمان ارتودنسی میباشد.
در طرح درمان اولیه چنانچه لب ها نسبت به خط متصل از بینی به چانه جلوتر باشند دندان پزشک یا متخصص ارتودنسی تلاش میکند تا طرح درمان را به گونه ای تنظیم بنماید که لب ها در پایان درمان عقب تر رفته و روی خط زیبایی قرار بگیرد این درحالی است که اگر لب ها در آغاز درمان در موقعیت مناسبی قرار داشته باشند طرح درمان به گونه ای تنظیم میشود که در موقعیت لب ها تغیری ایجاد نشده و پایان درمان نیز در شرایط مناسبی قرار داشته باشد.
درمواردی که لب ها جلوتر از خط متصل از بینی به چانه قرار داشته باشد تغییر فرم لب ها به وسیله ارتودنسی یکی از اهداف نهایی درمان ایده آل میباشد در این جور مواقع دندانپزشک تلاش میکند به وسیله کشیدن دندان ها و عقب بردن دندان ها در فضای خالی آنها و یا تراش های جزئی بین دندانی زاویه دندان ها را نسبت به استخوان های فک تنظیم کند به گونه ای که لب ها عقب تر رفته و روی خط زیبایی قرار بگیرد.
در مواردی نیز لب ها بسیار عقب تر از خط زیبایی هستند در این گونه موراد دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی تلاش میکند با بیرون زده تر کردن دندان ها زاویه ی بین لب بالا و چانه یا لب بالا و بینی یا لب پایین و چانه را به گونه ای افزایش دهد که لب ها برروی خط زیبایی که از بینی به چانه قرار میگیرد، حتما قرار بگیرد.
آیا درمان های ارتودنسی موجب تغییر فرم لب ها میشود؟
در طول دوران درمان ارتودنسی به علت استفاده از دستگاهای ثابت یا متحرک تغییر فرم لب ها طبیعی است و نباید به عنوان مرحله نهایی قرار گیری لب ها مورد توجه قرار بگیرد. بیمار باید بداند که این تغییر فرم لب ها گذراست و بعد از پایان درمان در وضعیت ایده آلی قرار میگیرند.
آیا بعد از پایان درمان ارتودنسی تغییر در فرم لب ها داده میشود؟
چنانچه در آغاز درمان ارتودنسی لب ها در وضعیت نرمالی قرار داشته باشد طرح درمان به گونه ای تنظیم میشود که دندان ها بعد از پایان درمان نیز در موقعیت مناسبی نسبت به استخوان های دو فک قرار داشته باشد و تغییر چندانی در وضعیت لب ها ایجاد نشود ولی چنانچه لب ها در موقعیت پیش بیرون زده یا عقب تر از نرمال باشند معمولا طرح درمان به گونه ای ایجاد میشود که این نقص برطرف شده و تغییر فرم لب ها به صورت ایده آل انجام شود.
درنهایت باید گفت
که یکی از معیار های زیبایی در نمای نیم رخ در آغاز درمان ارتودنسی وضعیت لب ها نسبت به فک، چانه و بینی میباشد و طرح درمان ارتودنسی به گونه ای اجرا میشود که لب ها به صورت کاملا نرمال نسبت به شرایط استخوانی فک بالا و پایین قرار داشته باشد. چنانچه در آغاز درمان لب ها بیرون زده تر حد نرمال باشند تغییر فرم لب بعد از ارتودنسی انجام میشود و لب ها عقب تر خواهند رفت ولی اگر در آغاز درمان ارتودنسی لب ها در موقعیت نرمال و غیر بیرون زده قرار داشته باشند در پایان درمان نیز در همان شرایط باقی مانده و عقب رفته یا بیرون زده نخواهد بود.